Nie kto inny jak sam Krzysztof Kolumb odkrył tą wyspę w roku 1493, w dniu Świętego Marcina – stad też nazwa wyspy. Dla żeglarzy stanowi ona skrawek raju.
Sea & Coast
Ta mała tropikalna wyspa karaibska, położona w odległości mniej więcej 300 kilometrów od Portoryko, jest jedną z najpiękniejszych wysp w regionie, a także najmniejszą wyspą świata, którą dzielą miedzy siebie dwa kraje. Francuzi nazywają ją Saint-Martin, podczas gdy Holendrzy mówią na nią Sint Maarten. Niezależnie od tego, jakiej nazwy będziemy w odniesieniu do niej używać, wyspa ta jest niezaprzeczalnie piękna, a jednocześnie posiada również odrobinę uroku krajów europejskich. Jest czymś w rodzaju europejskiego resortu czarteru jachtów, położonego w tropikalnym otoczeniu.
Nazwa pochodzi od dnia, w którym wyspa została odkryta, a mianowicie 11 listopada 1493 – dnia świętego Marcina. Wyspa dzieli się na dwie części nie tylko pod względem administracyjnym, ale także geograficznym, są to Grand Terre oraz Terres Basses (obszary nizinne), które oddziela rozlewisko słonej wody. Linia brzegowa składa się z trzydziestu siedmiu plaż o idealnie białym piasku oraz z licznych wiosek, które układają się wzdłuż brzegu w małych zatokach i gościnnie witają żeglujących gości.
Roślinność jest tutaj zależna od klimatu, i ponieważ wschodnie wybrzeże wyspy znajduje się pod wpływem ciepłych pasatów, rosną tu rośliny typowe dla terenów suchych, a tutejsze wzgórza pokrywają rzadkie lasy. Za to począwszy od miejsca, gdzie wiatry przedostają się na drugą stronę gór, dzięki kondensacji wilgoci w powietrzu mogły wyrosnąć gęste lasy tropikalne, które sięgają samego wybrzeża, nad którym zwieszają się palmy, rzucające cień na odosobnione plaże, na których spotkacie grupki żeglujących na jachtach czarterowych żeglarzy.
Ponieważ Saint-Martin jest częścią Małych Antyli, panuje tutaj tropikalny klimat z dużą ilością słońca przez cały rok. Nie ma tu pory deszczowej, która występuje na innych tropikalnych wyspach, jest jednak okres huraganów, który z grubsza przypada na czas od lipca do listopada, a największe prawdopodobieństwo ich występowania jest w miesiącu wrześniu. Dlatego też najlepiej zaplanować wakacje w innym okresie roku.
Historia i kultura
Chociaż Saint-Martin dzielą między siebie dwa kraje, nie należy obawiać się strzeżonych przejść granicznych czy okolonych kolczastym drutem ogrodzeń. Granica pomiędzy państwami jest niemal niewidoczna i mieszkańcy oraz turyści swobodnie przemieszczają się z jednej części wyspy do drugiej. Nie oznacza to jednak, że pomiędzy częścią francuską i holenderską nie istnieją różnice, jest raczej wręcz przeciwnie.
Po odkryciu wyspy przez Krzysztofa Kolumba o władzę nad nią walczyli między sobą Francuzi, Brytyjczycy, Holendrzy, Duńczycy oraz Hiszpanie. Wśród miejscowych krąży legenda, według której granica państw została na wyspie wyznaczona w sposób pokojowy: dwaj piesi wyruszyli jednocześnie z jej dwóch przeciwległych krańców, a w miejscu, w którym się spotkali, ustalono przebieg granicy.
Holenderska część wyspy z jej największym miastem Philipsburg jest znana z życia nocnego, plaż, kasyn gry oraz likierów na bazie rumu, za to część francuska, której najważniejszym miastem jest Marigot, znana jest z licznych możliwości zakupów, eleganckich kawiarni i tarasów, a także ze swojej kuchni oraz plaż nudystów, które przywodzą na myśl Riwierę. Przybywający w te strony turyści rozkoszują się zarówno swobodną atmosferą części będącej własnością holenderską, jak i wyrafinowanym stylem części znajdującej się pod wpływem francuskim.
Doświadczenie żeglarskie
Jak na większości wysp Małych Antyli, również i tutaj przeważają wiejące ze wschodu pasaty. Prędkość wiatru w okresie od listopada do kwietnia wynosi prawie zawsze około 15 węzłów. Latem skiperzy jachtów mogą zauważyć silniejsze prądy, które powstają na skutek efektu cieplnego.